Nie wiem

Nie wiem czy to dusza romantyka,
Czy moje sumienie?
We mnie nagle się wy budza,
Ogromne pragnienie.
By nie tłumić w sobie tego,
Co głęboko siedzi.
I czasami w głębi siebie,
Szukam odpowiedzi.
Na pytania dosyć proste,
Które mnie nurtują.
Czy ci ludzie przy mnie w koło,
Ciągle się maskują?
Kłamstwa zdrady i nieszczerość,
Udawanie kogoś,
Wszak niczego tu nie zmienią,
Gdy ucieka młodość.
Nie czekajmy, więc na cuda,
Wszak one nie przyjdą,
Lecz się sami postarajmy,
Być może nam wyjdą.
Nasze plany i marzenia
To, co byśmy chcieli,
I osobę ci oddaną przy
Sobie wciąż mieli.

autor

Andrzej Pisarski

Napisany: 2007-04-15 Dodano: 2013-04-15 08:00:06

Ten wiersz przeczytano 2345 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie