Nie zabija się miłości
Ile trzeba gromów, by miłość zdusiły,
ile strzałów, żeby rozerwać jej
skrzydła?
Czasem biedna ma już w sobie resztki
siły,
a wciąż się podnosi, by różą rozkwitać.
Nawet jeśli nocka gdzieś ją tam
dosięgnie
i demon niszczący piersi nie uchroni,
ta moc i czar piękna nigdy w niej nie
zwiędnie,
pozostanie cicha z poziomkami w
dłoniach.
Bo miłości zabić nikt nie zdoła
przecież,
może się wydawać, że śpi już w
błękitach,
a ona tymczasem na tym marnym świecie,
trochę rozżalona na nowo rozkwita.
autor
magda*
Dodano: 2013-04-21 00:01:08
Ten wiersz przeczytano 1533 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
a kochać można różnie i różne postacie, rzeczy...
każda miłość jest inna
Fajno jeśli tak jeszcze można o miłości, nie biorąc
ubocznych możliwości i odmian pod uwagę...pozdrawiam
Niekiedy można ją zabić, ale czy warto? Piękny wiersz,
poziomeczki pachną. Kochać, kochać, kochać-:)
Pozdrawiam w niedzielny poranek-:)
miłość i jej przepiękna konstrukcja, zbudowana na
firmamencie, opartej na trzech osobach, nigdy nie
zgaśnie, można ją tylko pogrzebać, a stamtąd nie ma
już powrotu, Ci co zostają mają szanse na życie w jej
barwach ponownie,
przepięknie zaśpiewała o niej H.BANASZAK
Miłego dzionka
akurat ta metafora,
/pozostanie cicha z poziomkami w dłoniach./
chociaż bardzo ładna, w tym wierszu????, ale to tylko
ja i nie musisz zwracać na to uwagi,
serdeczności
a wiersz bardzo ładny
Przepiękne poziomki w dłoniach.Czarująco o
miłości.Miłego dnia
Wychodzi Ci że kochasz nie trać czasu
Kochaj..(:
"Jeśli ją w ziemi pogrzebierz. Odrasta". Dobrze, że
nie można jej zabić, chociaż to bolesne. Pozdrawiam:)
Pięknie napisałaś o jej sile. Zabic miłośc to
największa zbrodnia, warto o nią walczyc, a prawdziwa
się nie da. Pozdrawiam :)
"pozostanie cicha z poziomkami w dłoniach."
Piękna metafora i bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam
Magdo* :)
Piękna apoteoza miłości Magdo :)
Chciałoby się powiedzieć TAK TAK, ale wiem, że miłość
można zabić. Zaniedbaniem lub pięścią. Widziałam nie
jeden raz, jak z tego cudu zostawały strzępy.
Jednak Twój wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam
:-)
"Bo miłości zabić nikt nie zdoła przecież,...
trochę rozżalona na nowo rozkwita."
- cała prawda o miłości..