Nie zamykam drzwi

Moje serce wylądowało,
wśród śmieci w koszu.
Dla ciebie moje serce,
jest śmieciem,
które można zniszczyć,
podeptać jak żabę.

Tak się starałam,
śniadanie, obiad,
pod nos stawiałam,
nawet wieczorem,
inicjowałam amory,
byliśmy w siódmym niebie.

Okazało się,
że to były pozory,
myślami byłeś przy innej,
zabrałeś swoje przybory
i tyle ciebie widziałam.

Siedzę otulona kocem,
wdycham twój zapach ciała,
wracam wspomnieniami,
do nieprzespanych nocy,
i liczę dni rozłąki.
Proszę przyjdź,
nie zamykam drzwi.

autor

Sarek56

Napisany: 2023-01-22 Dodano: 2023-01-22 12:55:28

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie