Nie zatarte ślady
Pamiątek mam tu całą skrzynie
By przekazać je nadszedł czas
Jako most łączący pokolenia
Pośród rzeczy ukryty życia ślad
Zanurzam się w głębie przeszłości
Czytając pożółkłe listy miłosne
O! są i zasuszone pierwsze kwiaty
Jak ust pocałunki na wiosnę
Jest też zdjęcie pierwszej miłości
Podpisane „na wieczną pamiątkę
Mojej dziewczynie ukochanej”
Zapisana w sercu serca cząstkę
Byliśmy tacy młodzi i piękni
Otuleni skrzydłami namiętności
Jak białe gołębię złączone
Które unoszą się za horyzonty
Ze spojrzeniem rozmarzonym
Patrzę w głąb tej starej skrzyni
Serce bije jak dzwon na alarm
Nie zdołam dziś wieka jej uchylić
Powrócę gdy odlecą motyle
Z ogrodów kwitnącej wiosny
By przekazać inne skarby życia
Nie zatarte ślady z przeszłości
A tych pamiątek jest tak wiele
Jak zielonych liści na drzewie
Zanim wiatr jesienny pozrywa
Powplatam je między wiersze
Może jeszcze zdążę..............
ESTERA60
Komentarze (4)
wpędziłaś mnie w zadumę...przypomniały mi się moje
młode lata..zasuszony bratek ..miedzy
kartkami..widokówek cały stos..a na fotografii ..nie
zapomnij .
Ten wiersz ma cos w sobie, byc moze to kolorystyka
slow i nastroj calosci, chociaz mozna byloby nad nim
jeszcze popracowac...calosc moze nie zniewalajaca ale
ciekawa...
jak w bardzo mi bliskim klimacie ten wiersz...
piękny wiersz...wpadłem w zadumę...tak.wspomnienia nas
kształtują.a raczej przypominają o tym co czasami jest
najważniejsze,co było...piękniejsze jest życie gdy je
mamy