Nie znamy się już prawie...
... dla Piotrka, który zapomniał, że istnieję...
Mijamy się codziennie
Nie patrząc sobie w oczy
Nie mówiąc nawet szeptem
Nic już nas nie łączy
Co było i minęło
Nie wróci nigdy więcej
Ja mam smutne oczy
A ty masz zimne ręce
A serca nasze ciemne
Nie czują nic już prawie
I oczy łez nie znają
Nic się nie odstanie
A jeszcze chwilę temu
Byliśmy dla siebie wszystkim
Teraz już się nie znamy
Nie jesteś mi tak bliskim
Dla ciebie też już nie ma
Miłości, która była
Już nie pamiętasz nawet
Jak ja się nazywam...
Za jakiś czas się miniemy
Lecz już nie rozpoznamy siebie
Ty nie zwrócisz na mnie uwagi
Ja nie zauważę ciebie...
... w końcu i ja musiałam zapomnieć o nim...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.