Nie zostało nic z Twych śladów

Nie zostało nic z Twych śladów.
Pusty dom , choć sprzętów tyle.
Przyszła jesień, lecą liście,
zawiewają ślady wspomnień.

Park jesienny i ławeczka
wciąż ta sama z dawnych lat,
jakby czas przysiadł na chwilę
i zapomniał odejść w dal.

Rozrośnięta stara wierzba
płacze patrząc w wody toń,
że już siły ma za słabe
i garb czasu schylił ją.

Spaceruję alejkami
szukam Ciebie jak we śnie.
Dziś nie przyjdziesz na spotkanie.
Rozpłynąłeś się we mgle.

autor

gabrysia1936

Dodano: 2008-05-15 11:41:54

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie