Niebanalna ona

I stała tam, jak dziecko naiwnie czekała
I patrzyła, czy na horyzoncie nie widać tej znajomej twarzy
I słuchała, czy ktoś nie wyśpiewuje jej imienia

A wiatr rozwiewał jej włosy
A słonce pieściło promieniami jej ciało
A ptaki nuciły pieśń miłosną
A ona...

Ona prawie słyszała jego kroki
Prawie widziała jego cudne oczy
Prawie czuła jego zapach

I znów nikt nie przyszedł
I znów nikt nie przytulił
I znów nikt nie powiedział,że tesknił

Tylko wiatr dalej tańczył w jej włosach
Tylko słońce dalej muskało promykami ciało
Tylko ptaki dalej śpiewały

Ona dalej tam czeka...

autor

Khalida

Dodano: 2006-08-18 12:33:50

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie