Niebezpieczna gra

Śmiałością wciąż mnie poisz
Karmisz nadzieją złudną
Nieznacznie ból mój koisz
Nauką swoją trudną

Nie znając Ciebie Miły
Wciąż błądzę w sali wspomnień
Zaczynam tracić siły
Na moment choć mnie odmień

Daj poczuć swoje dłonie
W moje razem splecione
Niech ogień w nas zapłonie
Niech smutek wieczny zatonie

Na dworze stoją domy
Jak tomy w bibliotece
I świateł blask ruchomy
Wraz z nim do Ciebie wzlece

Obudzę się nad ranem
Zapomnę i nie wrócę
Do czasów gdyś był Panem
Miłość Twoją Ci zwrócę

Zabiorę tylko słowa
Te które powtarzałeś
Nie wierze że tak szybko
Treść słów tych zapomniałeś

autor

Głos z szafy

Dodano: 2004-07-25 14:18:31

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie