W niebieskość ubrana
Nieśmiała, krucha w niebieskość ubrana
Ufająca słowu i miłosnym gestom ich
czarowi
Ta dziewczyna, to poezji piękna dama
Natchniona słowem, barwny nocny słowik
Wiedziałem że nadejdzie ta chwila dla
mnie
Że nie będę w twoim sercu tylko na dnie
Wiedziałem ze przełamią się lody, znikną
lęki
Nieśmiała krucha, z półuśmiechem bez
udręki
Słowa jak kredą pisane na murach domów
Zachować w sobie i nie mówić absolutnie
nikomu
Chcesz abym wiedział, chodź przy mnie nie
jesteś
Lecz będziesz, proszę powtórz to raz
jeszcze
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
autor
slonzok
Dodano: 2013-12-21 07:43:45
Ten wiersz przeczytano 827 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Bolesławie niech Twoje marzenia staną się zrealizowane
pozdrawiam świąteczne
Napisałabym "z półuśmiechem przepięknym", bez tej
udręki, skoro rozmarzony. I jest literówka w drugiej
zwrotce "że" i przed że - przecinek, i jeszcze
"choć", zamiast "chodź". Nie spiesz się tak "chopie"
:))) Fajny wierszyk, pozdrawiam:))
Bardzo piękny, rozmarzony wiersz ubrany w niebieskie
szaty. Pozdrawiam serdecznie życząc spokojnych i
miłych świąt:-))
Ślicznie ubrana,wiersz pięknie rozmarzony.Bolesławie
Radosnych Świąt i dziękuję za piękny wpis u mnie
Bardzo romantycznie. Życzę radości świątecznych.
Była kiedyś na Beju! Niebieska Dama! romantycznie:)
ależ pięknie i bardzo romantycznie :-)
romantyczna poezji dama,
mnie szczególnie podoba się ostatnia strofa
Radosnych Świąt!
piękna poezji dama ...
ładnie i romantycznie...
pozdrawiam życząc radosnych Świąt
Bardzo klimatyczny i romantyczny zarazem wiersz.
Czytałem go z przyjemnością...Pozdrawiam świątecznie