niech się wplącze...

Wiersz lekki jak piórko, a rozmarzone szczęście
delikatne i ulotne... :)

Marzyć zawsze można oby te marzenia ciągle się
spełniały wedle słów życzenia. Wiersz leciutki zwiewny
i taki radosny, nawet w środku zimy w Twoim wierszu
czuć powiewy wiosny.

rozmarzona autorka nie zauważyła, że już połowa
grudnia a babie lato już pofrunęło hen daleko.

jak we wszystkich Twoich wierszach...delikatność i
lekkość....czyta sie fantastycznie

subtelny wyraz stanu ducha...pogodna treść z
nieznaczna sugestią, że jeszcze łut szczęścia dopełni
wszyskiego.

Sliczne piękne bajeczne takie sa wiersze przepełnione
szczęsciem nadzieja płynące prosto z serca

...dobry rymowany lubię takie....przepraszam o ile ...
wola zmień ostatnią..na..zabłyśnie jak słonce...

lekko jak na wietrze niczym w nić pajęczą oplątujesz
swoimi słowami...przenosząc w swój świat...niesamowity
klimat przy muzyce i iluzji...brawo.....

Łut szczęścia mi się podoba; nie należy szczęścia brać
pełnymi haustami; ono pcha się do tych jedynie, co
potrafią zyć bez niego. Ci, co rozpaczliwie go
poszukują nie będa go, niestety, mieć. tyle o treści;
forma też w porządku, dobrze sie czyta

oj tak ... świetnie to napisałaś ... brawo troszkę
cieplej mi )))

Po prostu ślicznie. Czytałem i widziałem. To siła
Twojego wiersza. Pozdrawiam

Takie wiersze sprawiają, że pomimo zimy znów czuję
wokół powiew lata :) Dziękuję :)