Niech taki obraz będzie finałem
Nic nie żałuję, a całość cenię,
Niech taki obraz będzie finałem.
Ja swego życia już nie odmienię,
A jest to więcej niźli sam chciałem.
Niech inni piszą sobie powieści,
Oraz pomniki stawiają w chwale.
Bo moje życie jest skromne w treści,
I mimo wszystko podąża dalej.
Niech innych cenią tłumy swawolne,
Którym obietnic nigdy nie starczy.
Lecz moje życie jest ciągle wolne,
Czemu mam pustym słowem obarczyć.
A już żałować, w żadnym wymiarze,
Niech taki obraz będzie finałem.
Ja w swoim życiu cały czas marzę,
I jest to więcej niźli sam chciałem.
Komentarze (5)
świetny refleksyjny i taki ludzki przekaz życiowym
wierszem:) pozdrawiam
Bardzo rytmicznie, lekko i optymistycznie (chociaż
między wersami nutka nostalgii?)
Przyjemny wiersz.
Dokładnie tak niech tak będzie.
Najważniejsze by ten właściwy obraz był zawsze na
wierzchu.
Witaj Tadziu:)
No i to mi się podoba bo też tak robię:)
Pozdrawiam:)
życiowo...
i ja też "moje życie jest skromne w treści, i mimo
wszystko podąża dalej"
Pozdrawiam serdecznie :)