niedziela

jest tylko szklanka
łyk słońca oparty o usta
i kasztanowe włosy cienia

jesień przemyka przez las...

w oddali intercity
mknące okna w pośpiechu

zerkają na
bezczelnie kończący się dzień

potykam się o objedzone rdzą szyny
mijam człowieka i psa

niepostrzeżenie rzeczywistość traci kontakt
z człowiekiem

pies przemyka przez las

cisza...
mimowolne wtrącenie w samotność

autor

ok67

Dodano: 2005-09-26 09:37:55

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie