NIEGASNĄCE ŚWIECE
zapalone świece
za tych co odeszli
milczące ogniki
płoną czasem przeszłym
pozostały strofy
zapisanych wierszy
ślady łez na kartce
i dotyk najpierwszy
ochronię od wiatru
mizerne płomienie
nieginące echo
najprawdziwszym brzmieniem
koi moje zmysły
i duszę przenika
dotyka wersami
poezji muzyka
ich witraże marzeń
rozpraszają cienie
milczący wracają
jak powiew jak mgnienie
autor
Sfinx
Dodano: 2009-01-14 09:04:02
Ten wiersz przeczytano 1660 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
W takim razie ja też pomilczę i podumam przez
chwilę...
Refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.
Pamięć o tych ,którzy odeszli ,zamknięta w płomieniach
świec i zapisanych wersach ...pięknie .
piękne metafory zapisuję w pamięci jak i muzykę Twojej
poezji
Takie swiece, nigdy nie gasna. Piekna liryka
Pozdrawiam.
Przepiękne słowa i oby kiedyś do innych wróciły i
ponownie pięknie przemówiły!!!
Tylko cienie . Ładny wiersz
Lubię Twoje wiersze ...
ładnie zebrane myśli w płomyki grzejące wspomnienia,
pamięć o tych, co po drugiej stronie... zatrzymują i
każą się zadumać
Uderzający w uczucia... budzący emocje.... taka
właśnie powinna być poezja....brawo! aż prosi sie o
westchnienie... i przemyślenie Twych słów
To jest prawdziwa liryka na wysokim poziomie.Bardzo
mi się podoba.Gratuluję kolejnego,pięknego wiersza.
Poezja i muzyka nigdy nie pozwala nam zapomnieć o
tych, których kochamy.
Bliskie sercu memu słowa i oprócz podtrzymywania ognia
pamięci,,pozostały strofy zapisanych wierszy''.
Płomień w sercu i duszy płonie mimo czasu i zmian losu
Bardzo ładny wiersz o pamięci aby ważnych sensów i
bytów nigdy nie zacierać
Bardzo ładny i rytmiczny wiersz,oni tak długo żyją jak
o nich pamięć w nas pozostanie..powodzenia
Milczące ogniki, mizerne płomienie płonące czasem
przeszłym, wspomnienia wracające nieginącym echem -
pięknie to napisane.