Niekończąca się oda czułości.
Stałeś się
wielokropkiem poetki,
metaforą,
początkiem i końcem
słów niewypowiedzianych.
Dużą literą o poranku
kropką pocałunku na dobranoc.
Księżyc wpisał cię
w poemat jej życia.
Wiecznym piórem jej bądź,
atramentem natchnienia.
Miłość nasza- niekończąca się
oda czułości.
autor
nauzyka
Dodano: 2009-11-23 08:37:08
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
O super wyszło:-)
Ciekawy wiersz,swego czasu też
wykorzystałam interpunkcję
w wierszu pt "literacki motyl"
Pozdrawiam:)
Plus :-)
Wyczerpujący więc nic nie trzeba dodawać. Plus
Oda czułości............. Dobre+!
Pięknie napisany wiersz;)
Nic dodać nic ująć-ładnie.