niemoc

Kochałem kiedyś tak
jak najbardziej głupi potrafi być głupiec
jak najbardziej niewidomy ślepiec.

Myślałem tak samo jak oni
że idąc drogą narzucanych praw, stereotypowych band
odnajdę szczęście, wszystko będzie tak jakbym chciał.

Wierzyłem, że jeśli nie prośbą to płaczem
jeśli nie fartem, to sprawiedliwym postępowaniem
jeśli nie całą resztą to modlitwą.

Rozczarowanie - to jedyne co dostałem.
Niczym mrówka, jedną z wielu w piaskowym kopcu.
Której nie poddaje się żadnej selekcji nim rozgniecie się ją wielkim paluchem.

Jedna mrówka stojąca w miejscu nie przekona reszty, że ten bieg nie ma sensu
a wszystkie naraz na oczy nie przejrzą.
Chociażby codziennie ktoś ginął na krzyżu w imię tej idei.

autor

obcyy

Napisany: 2008-03-24 Dodano: 2008-03-24 21:27:34

Ten wiersz przeczytano 356 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie