Niemy towarzysz
Księżyc
Nie widzę go
Dzisiaj
Inną drogą
Pewnie kroczy
Może się
Schował
I stroi fochy
Myśli przed
Snem sporo
W głowie
Zrobiło się
Tłoczno
Nie wiem
Czy zasnę
Jak mam
Oczy zamknąć
Milczeniu
Zaufać
Skoro nawet
Księżyc
Samotności
Nie chce
Słuchać
autor
Rami
Dodano: 2014-11-03 19:26:22
Ten wiersz przeczytano 563 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
bo co księżycowi po naszej samotności...
"Usłysz głosy, napełnij myśli człowiecze..." Niech
natchnienie Ciebie nie opuszcza, a jeżeli trzeba nawet
niech Luna przemówi...
Księżyc nie jest sam na niebie,
tyle gwiazdek ma obok siebie.
Pozdrawiam.
ładna melancholia.Pozdrawiam:)
Wyjdzie - pewnie tak samo myśli o Tobie:)
Pozdrawiam!
Nie przepadam za wierszem słupkowym, warto też 2 x
księżyc o 1 zmniejszyć, jest tyle zamienników, łuna,
miesiąc, sierp, nawet łysy blask. Jednak samotność,
to taka dzika trwoga, że i wiersz słupkowy się tworzy,
jak człowiek mu się otworzy.
Dziękuję Wam za miłe komentarze i serdecznie
pozdrawiam:))
Księżyc to romantyk,on woli słuchać romantyczności,niż
samotności:)
Pozdrawiam serdecznie
Ech ta samotność, straszna jest..
Ladny wiersz pozdrawiam
dobry melancholijny wiersz pozdrawiam