Szponie mój

Wczoraj znów jedno z marzeń
Zniknęło w ciemnej otchłani
Choć wiązało się z nim tyle zdarzeń
Teraz jest nieosiągalne, w oddali…

Wiersz o tęsknocie, utracie, smutku
Piszę, bo tylko to mi zostało
Choć nie przyniesie to żadnego skutku
Piszę, bo chcę by wnętrze moje się w pismo przelało…

Jedyna rzecz, jaka mi jeszcze została
Prócz pisania w papier „Kocham”, „Tęsknię”
To herbata… i gitara się jeszcze ostała
By móc zagrać co chcę, nim mi serce pęknie…

Gitaro, przyjacielu mój najwspanialszy
„Szponie” mój ukochany…
Wśród mych przyjaciół tyś najwytrwalszy
Zasklepisz wszystkie moje rany

Nigdy na mnie nie uskarżasz się
Że lepiej inni grać na Tobie umieją
Bo tego, co łączy Ciebie i mnie
Nigdy pozostali nie zrozumieją

Kocham Cię, przyjacielu mój
Kocham, choć to dziwnie brzmi
Kocham i zawsze będę Twój
Tak jak Ty jesteś wierny mi.

Szponie mój... Tylko Ty zawsze jesteś przy mnie...

autor

Brighter

Dodano: 2008-02-07 12:41:47

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie