nienasyceni

nadzy, oświetleni połową księżyca
różni a w zbliżeniu będący jednością
świadomość zbłądziła jaka pora dnia
Świat wokół utonął jak nieistniejący

dłonie wyciągnięte niczym ślepca laska
usta co oderwać się nie zamierzały
poplątane uda jak węzeł gordyjski
odgłosy stanowiące muzykę wspaniała

zniewoleni sobą, wzajemnym pragnieniem
wędrowca, co na piasku szuka kropli wody
dłoń w dłoni spleciona leżąc obok siebie
po wejściu na szczyty, dziwne, bo wciąż głodni

autor

jozen

Napisany: 2015-11-16 Dodano: 2015-11-16 10:15:44

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie