Nienasyceni

jak czerń i biel
jak noc i dzień
jak dźwięk z milczeniem
tak my nienasyceni

miętowe pocałunki
budzą nas ze snu
witają świt pogodny
siebie głodni

jak żar i lód
jak blask i cień
jak śmiech i ból
tak my nienasyceni

spragnieni i łagodni
w pogoni za żarem szczęścia
walczymy z chłodem nocy
siebie głodni

jak niebo i ziemia
jak czas istnienia
jak suchej kropli deszcz
tak my nienasyceni

nie damy się ocalić
by istnieć jak osobnik
bicia dwóch serc
tego jesteśmy głodni

siebie głodni

25.02.2009r.

autor

zapalka

Dodano: 2009-02-25 15:28:31

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie