Nienawiść

Przychodzi wraz z nocą,
Gdy sen błogi ma już się zacząć.
Każdej nocy dysponując wciąż większą mocą.
I wiem już że kolejny raz nie bede mógł odpocząć.

I znowu widzę tę czerń nieprzeniknioną,
I znowu czuję oddech ten lodowaty,
I znowu widzę jej szkarłatne oczy,
I znowu czuję jak strach paniczny przeze mnie przenika.

A w dłoni ma ostrze zrobione ze złota,
Lecz aura tej broni jest niczym krew zatruta.
Unosi je wyzej tak że mej piersi sięga,
Zaraz mnie dosięgnie lecz uciec już nie potrafię.

I nagle me serce ból przeszywa,
I słyszę śmiech piekielny,
A serce moje skorupa z lodu pokrywa,
I czuję przy uchu jej dech śmiertelny.

I nagle miecz światłem zdobiony Ją przebija,
I słyszę ryk bólu, porażki i zaskoczenia.
I czuję jak ból nagle mija,
I mówię głośno: "Odejdź istoto nienawiścią zwana, zostałaś pokonana"...

autor

napster1984

Napisany: 2005-10-31 Dodano: 2005-12-17 16:37:40

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie