Nienazwane
samotności serca mego
nie nazwę
tęsknoty do dna
nie wytłumaczę
zbyt cienka nitka uczuć
zerwana
wiatr za oknem wyje
ja płaczę
autor
LuKra47
Dodano: 2013-10-30 11:50:13
Ten wiersz przeczytano 1577 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
szkoda, że tak, ale czasem płakać po prostu trzeba...
Smutno, ciesz się życiem, uraduj swoje serce.
Pozdrawiam
Bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Śliczna miniaturka.Pozdrawiam
wieje smutkiem i tęsknotą, ale ładnie.
Pozdrawiam .
To prawda wyjący za oknem wiatr,pogłębia tęsknotę.
Serdecznie pozdrawiam
Bardzo ładny i smutny wiersz...
Pozdrawiam ciepło +
smutny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Czytając chce się powiedzieć nie płacz, chodź przytulę
:)
Zapomnialam punkcika, więc się poprawiam, bo wiersz
bardzo mi się spodobał.
Cieszę sie Lukra. Dobrej nocy.
Bardzo serdecznie pozdrawiam:)
Smutek ukoi myśl...i ten wiersz...
to prawda - nie można nazwać tęsknoty ukrytej w
ukochanym sercu
pozdrawiam
Smutno, czasem aż nie da się nazwać tego co duszą
targa...
Magdo, spodobał mi się biorę