(Nie)oczekiwanie
Spaceruję często po parkowych alejkach.
Na jednej z ławek starsza pani siedzi
- ubrana elegancko.
Wyraźnie czeka.
Na co?
Podeszłam, przywitałam
się z uśmiechem.
Usłyszałam
"Nareszcie jesteś.
Czekałam
długo aż ktoś podejdzie.
Przejdzie
ze mną przez życia minutę.
Zatrute
dni samotności i noce rozpaczy
słodziłam myślą,
że ktoś mnie zobaczy"
Nagle zniknęło wszystko.
Wiatr rozwiał starszej pani postać.
Jakby nie chciała zostać
dłużej ani chwileczki.
Odtąd gdy mijam ławeczki,
na których siedziała zjawa,
myślę "Obym nigdy tak nie czekała"
autor
DoroteK
Dodano: 2012-07-02 07:30:30
Ten wiersz przeczytano 1394 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Samotność jest co raz częstszym zjawiskiem w naszym
społeczeństwie i nie dotyczy tylko ludzi starszych.Ona
atakuje już od podstawówki a kto wie czy nie
wcześniej.Pęd i zabieganie- wyścig szczurów powoduje,
że mijamy się nie zauważając i depcząc...
Dobry temat Dorotko i dobrze że zauważyłaś zjawę...
Pozdrawiam cieplutko:)
ładna refleksja na koniec sie nasuneła dziękuje i ja
nie chcę tak czekać Pozdrawiam
oczekiwanie zawsze jest smutne,
a nigdy zachowaj na odpowiednią chwilę
samotoność nie zawsze bywa dotkliwa
To ta smutniejsza wizja starosci.Bardzo refleksyjny
wiersz Dorotek.Cieplutko pozdrawiam:)
Dorotko! to smutne! ja też czasem widzę osoby siedzące
na ławeczce, czekają na kogoś?? a może czekają na
próżno?
Bardzo refleksyjny wiersz Dorciu! dziękuję! przyszedł
moment nad zastanowieniem się nad tym++++
Pozdrawiam serdecznie:))
smutna wizja starosci nie tylko na tej parkowej
ławeczce
ludzie starsi potrzebują obecności drugiej osoby
porozmawiania a nie odtrącenia
pozdrawiam serdecznie:)
Smutna wizja starości, samotności, nadziei na chociaż
wymianę kilku słów. Pozdrawiam Dorotko
Czas naprzód pędzi, nie czeka,
Znajdź chwilę by dostrzec człowieka!
Pozdrawiam+++
Smutny obrazek...
Zawsze uważałem, że samotność jest dobra ale tylko we
dwoje. Miło było porzeczytać. Pozdrawiam:)
Dorotko - obrazek jak z filmu, ciarki na plecach, a to
przecież samo życie. Jest klimat kwitnącego moheru.
Dobry.
smutno być samemu - niech nie czeka -lepiej niech to
będzie ktoś realny i czeka na tej ławeczce
pozdrowienia
Bardzo ciekawy wiersz, życie nam mija niestety bardzo
szybko, ale jest czasu dość na podobne refleksje, a
samotność jest ciężka. Pozdrawiam
Niezmiennie płynie życie człowieka,
a to się zmienia na co się czeka!
Pozdrawiam!
Dobrze zobrazowałaś samotność - czekanie na
kogokolwiek, kto zechce zauważyć człowieka.
Pozdrawiam.