Niepamięć
Człowiek odchodzi,
bezdenna rozpacz,
łzy na cmentarzu,
codzienne modły,
kwiaty i znicze
aż do momentu,
kiedy przychodzi
lepsza codzienność
wraz z niepamięcią,
każą zapomnieć.
Zostaje brudny,
smutny nagrobek.
Pamiętasz?
Człowiek.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2016-10-31 16:49:39
Ten wiersz przeczytano 1719 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
pamięć jest w człowieku. śliczny wiersz.
Człowiek zawsze będzie żywy kiedy pamięć o nim nie
zaginie,pozdrawiam.
często idąc na cmentarz widzi się te smutne
opuszczone, zapomniane przez wszystkich groby
serdeczności:)
niech trwa ta pamięć serdeczności
smutne oblicze rzeczywistości
w tym przekazie gości...
+ Pozdrawiam
Piękny wiersz...
pozdrawiam serdecznie:)
Czysta prawda Aniu.Idąc na cmentarzu widzimy te
zaniedbane groby a na tabliczce napis dziękujemy Ci
mamo.I na tym podziękowaniu się skończyło.To przykry
widok aż serce pęka.Piękny wiersz Aniu miło mi było
przeczytać.Pozdrawiam miłego wieczoru i słonecznego
jutra.
Smutno Aniu. Apelujesz o pamięć. Niech trwa.
Pozdrawiam
Bardzo prawdziwie i zyciowo Często zapominamy o
grobach bliskich
Oby żyli w naszj pamieci i w sercu
Pozdrawiam serdeczie Aniu w ciszy i zadumie
Smutne to, ale litościwe. Człowiek stara się wyprzeć z
pamięci nieszczęście, żeby jakoś funkcjonować, bo ma
jeszcze jakieś zadanie w życiu. Najgorzej tym, którzy
zostają. Pozdrawiam ciepło :)
Dużo w nas smutku ale to wynik tego dnia którego
osobiście chyba już nie polubie.
I tak bywa! Pozdrawiam!
Tak często bywa...
Pozdrawiam serdecznie :)
Aniu każda nie pamięci rodzi pamięć
jak w życiu smutne a rzeczywiste
serdeczności
Smutny refleksyjny wiersz
pozdrawiam