Niepewność

nienawidzę go....

Było ciemno, ja sama w pokoju,
zamyślona odpłynęłam w świat nieznany.
Myślałam o tych co odeszli, myślami byłam daleko.
Spokój mej duszy zakłóciło echo...
ktoś się zbliżał, słyszałam oddech speszony,
gdy się odwróciłam zobaczyłam krew na mej dłoni.
Nic nie pamiętam, to koszmar był jakis,
zabiłam człowieka bo chciał mnie zabić.
NIE!!
To nie człowiek, w strachu takie myśli przeszły.
To było bydle co chciało się zemścić.
Zemścić za prawdę, próbę odwagi mojej,
do teraz ciemności się boję...
Złapał za szyję i dusić zaczął, nie przestawał.
Nic nie pamiętam więcej...

autor

PatrycjaB

Napisany: 2004-07-14 Dodano: 2012-02-15 09:53:58

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie