Niepokój
Tak mało czasu nam Panie zostało.
Przez nasz kontynent idzie niepokój,
nadchodzi chwila by zrobić rachunek
sumienia...
bo czyż nie pora popatrzeć na świat,
na krzywdę innych, ogromny ból?
Dodać otuchy, przygarnąć pod dach,
dać choć na chwilę poczucie wytchnienia?
Tak mało nam czasu zostało,
a tyle jest do zrobienia.
Historia zaczyna przyspieszać bieg
zdarzeń...
to schyłek wieku, czas zwątpienia*.
Może znajdzie sie garstka ludzi,
co jak Noe zbudują Arkę,
przechowają wszystko co święte i dobre
na nowej drogi początek?
Tak mało czasu nam zostało...
* wiersz pisałam w kwietniu 1999 r. stary ale aktualny.
Komentarze (15)
jestem zaskoczona tym jak bardzo aktualny jest ten
wiersz, szok...
Kochana Bogusiu myślę,że Twoje piękne modlitwy są ta
arką:)
Docierający przekaz...
+ Pozdrawiam
Celna refleksja.
Pozdrawiam
Całe szczęście, że wiara w sercu bo inaczej od
gdybania zrobiła by się w głowie wielka "kałabania".
Faktycznie bez zastanowienia się nad rzeczywistością,
to ani rusz! Pozdrawiam Ciebie B.M. na miłe
popołudnie:-)
dobry refleksyjny przekaz ...masz racje czas ucieka
czy dobrze go wykorzystamy?
pozdrawiam
Dzięk za komentarze... Pozdrowienia popołudniowe dla
wszystkich Was... :)
wiem, czasu coraz miej
Pozdrawiam
Piękna refleksja. Pozdrawiam.
Ładnie z refleksją...
pozdrawiam
A czas ucieka, ładnie napisany, pozdrawiam :))
Ładny wiersz z refleksją która jest zawsze na czasie.
Coraz większy niepokój opanowuje świat
Tak, cały czas w sercu niepokój, bo dzieją się różne
złe rzeczy.
jesteśmy tu na chwilkę
a czas biegnie nieubłaganie pozdrawiam::)
Czas zawsze ma swoje ramy...życie już nie...a Arkę
wielu zaczęło budować...cóż, zabrokło chęci,
materiałów i przyzwolenia...pozdrawiam serdecznie