niepokonane przeznaczenie
ile tęsknoty mieści jedna łza
za dotykiem lekkości wiatru
łagodnym szeptem słów
wijącym niepokonane drogi
jakie ściele los oszalały
ile miłości płynie w sercach
by pokonać powolny czas
co przybliża się i ucieka
koląc skronie zamyślone
o drżącym cieple ust
Prabuty, 11.06.2008r.
autor
Mooona
Dodano: 2008-06-15 21:28:49
Ten wiersz przeczytano 510 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.