Nieproszony...

Olu, jak przyjdzie psami poszczuj:)

Szczęśliwego Nowego Roku

Bardzo smutno zaczęłaś Nowy Rok a Twoja bezsilność
jest wytłumaczalna.Tego nie można przewidzieć lecz
jako kobieta i tak mądrze się zachowałaś,że nic
gorszego się nie stało.Moniko życzę Ci od serca byś
taki gości nigdy nie miała.Może nowy rok przyniesie
więcej szczęścia czego kolejny raz Ci życzę.

Do mnie, chyba teraz zajdzie:). Pozdrawiam.
Wszystkiego dobrego

niech ten rok będzie wspaniały pozdrawiam

Nadzieje nie zgasły, a tylko przybladły,
bo nawet bezsilny, nie znaczy bezradny!
Pozdrawiam!

Był, dziad i u mnie, cholera!
Gdzie się podziewa teraz?!
Buziaki, mayu:)))

Wykopałam za drzwi stwora parchatego
i wypatruję dla siebie jutra lepszego
:) dziękuję Rheo i Sabo

Bardzo smutny wiersz, życzę by dalsze dni były
Szczęśliwsze Maju

Maju smutny wiersz, nawet bardzo. Nie jesteśmy w
stanie przewidzieć, co się może wydarzyć, możemy
jedynie wyciągać wnioski i uczyć się na błędach z
przeżytych chwil życia. Pozdrawiam Cię serdecznie
życząc Szczęśliwego Nowego Roku:-)