Nieśmiała
Przyszła do nas choć spóźniona
blada, cicha i nieśmiała,
z mgiełek szalem otulona
w słabym słońcu liśćmi drżała.
Bo za wcześnie dla niej może
nie jej czas i pora jeszcze,
choć się wzięła w garść bidula
trzęsą ciałem zimne dreszcze.
Jeszcze słaba jest , zaspana
na powiekach sen zimowy,
by roztopić śnieg sczerniały
w takim stanie, nie ma mowy.
Może gdy się już ogrzeje
przy pomocy słońca-matki,
natchnie znowu wolą życia
łąki, pola i rabatki.
Jak piosenka i jak taniec
zwiewnie lekko i rytmicznie,
śnieg roztopi w mym ogródku
i zabłyśnie kwieciem ślicznie.
W otoczeniu barwnych kwiatów
ptactwa oraz pszczół muzyce,
jak po ślubie panna młoda
tchnie w naturę nowe życie.
Budząc w nas wariackie chęci
da nam siłę do miłości,
wśród budzącej się natury
rozprostuje twarde kości.
Znów będziemy szli pod rękę
pojąc zmysły wonnym kwieciem,
upojeni młodą wiosną
cieszyć życiem na tym świecie.
Gregcem
Komentarze (12)
Bardzo radośnie i rytmicznie, jednym słowem -
ślicznie...Pozdrawiam serdecznie...
Tak pięknie o wiośnie jak o młodej dziewczynie,
już za moment, jeszcze chwila zima rzeką spłynie.
Zazieleni się trawa na ugorach i łąkach,
drzewa puszczą pąki, zabrzmi śpiew skowronka.
Pięknie malujesz słowem :)
Dziś było tak pięknie, natchnienie przychodzi.
Pozdrawiam
Przeczytałem już kilka wierszy o przyrodzie, ten
również mi się podoba , ma w sobie akordy wiosenne jak
i zimne dreszcze.
Pozdrawiam skromny :)
+
Rozmarzony podmuch wiosny - takie mam odczucia po
przeczytaniu. :)
bardzo umiejętnie napisany, bardzo udany wiersz o
wiośnie :-)
Wiosennie,melodyjnie i barwnie.Bardzo ładny wiersz:)
Pozdrawiam
Dzięki "siaba" podlatuję pod 60-siątkę, ale to miło
z twojwj strony!
Nie pod rękę,a trzymając sie za ręce,jestesmy przecież
młodzi!:)Sliczny wiersz+++
Wiosenka upoi nas już wkrótce a póki co to taka jak w
wierszu :)
Jeszcze się śnieg na polu ostał,
ale na Beju jest już wiosna!
Pozdrawiam!