Niestosowny piknik spojrzeń

"Niestosowny piknik spojrzeń".
20.03.2020r. piątek 11:57:00

Niestosowny piknik spojrzeń
Oto ja
I mam nadzieję, że ona w tym jest.

Może daleko od ideału,
Jestem zwłaszcza ja.

Jednak ta dziewczyna jest najważniejsza.
W głębi się pochyla nad nami myśl zalotna
To ona ma bóle,
Ja mogę tylko wspierać.

Niebieska, taka turkusowa wstążeczka
I nowatorska perspektywa
Dla mnie i dla niej,
Dla nas.

Niestosowny piknik spojrzeń,
Ale bez zbędnych skojarzeń,
My rozmawiamy ze sobą
I wszelkie niepokoje
Po chwili ustają.

Założę na siebie nienaganny strój,
Raz luzacki, raz nieco mniej,
Ale jestem w tym wszystkim sobą.

Może czasem nie wypada bez marynarki,
Innym razem zbyt dużo tych marynarek,
Ale myślę, że ona czuje
W czym rzecz.

JUż ją ściągam,
Koszule też,
Pozostaję w tischercie
Ze wspólnego wyjazdu.

Jestem wam wdzięczny, że jesteście, może i mi się uda w najbliższym czasie być u was.

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-03-20 Dodano: 2020-03-21 11:55:22

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie