Nieszczesliwa dzuszyczka

Przyciągam same zranione dusze nie mogę patrzeć na ich katusze.
Gdy widzę ich cierpienie dopada mnie wielkie zmartwienie.
Jak pomóc duszyczce zranionej przez ten świat zniweczonej.
Duszyczko moja powiedz co mam uczynić bym twe smutki mógł umilić.
Jak rany twe wyleczyć, by plany diabla mógł zniweczyć.

Szukam odpowiedzi w chmurach leczo one milczą,
Wiat jedynie cicho szepcze bądź teraz przy niej.
Leczy czy bycie wytaszczy, czy dam sobie rade...

Wtulona we mnie wylewasz łzy, nie mogę patrzeć
Nie mogę żyć.
Serce mi pęka jak widzę ciebie,
gdy płaczesz w smutku na szarym niebie.

Aniołem zwanym tym co w ludzkim życiu zakochany
Pomórz tej duszyczce wejść za bramy.

autor

Inny :)

Dodano: 2007-04-26 20:55:54

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie