NIEUCZESANE MYŚLI
Uśmiech
pomiędzy drzewami
zielony
nastraja romantycznie
choć czasem
brzoza nad światem
płacze
Nadzieja
staje w ruchu myśli
iskierką pobudzona
drży jak osika
spełnienie w drodze
albo rozczarowanie
Cisza
serce skruszone
żalem sumienia
Szukam
natchnienia do działania
w strofach pisanych
piórem serdeczności
Miłość
zagląda w lustro
uspokojona
młodziutka jak wtedy
na pierwszym spotkaniu
Doświadczenie
wciąż jeszcze w powijakach
Dzień
każdy kolejną
lekcją życia
Komentarze (58)
Tak właśnie, dziękuję i pozdrawiam ciepło Bożenko.
Witam,
i tak, jak powiadają do dnia ostatniego...
POzdrawiam /+/ dostawiam.
tarnawargorzkowski, dziękuję bardzo i pozdrawiam
serdecznie.
Podoba mi się retoryka wiersza
Piorónek zbójnicki, dziękuję bardzo i pozdrawiam
serdecznie.
Nieśmiałość to nic złęgo, tym bardziej obfituje w
niespodzianki. I puenta: cały czas się uczymy!
Metaforyka trafiona w punkt.
Pozdrowienia ślę
JoViSkA, już jest po czesaniu, dziękuję, pozdrawiam
ciepło, ślę uśmiechy.
Kaziu weź się uczesz :))
Ślę serdeczności z uśmiechem :))
Isana, dziękuję za refleksję i pozdrawiam ciepło,
weekendowo.
Zakręcone myśli, wciąż nieuczesane, dobrze że są
Kazimierzu.
Potrafią czasami naprowadzić nas na pozytywne
działanie. Pozdrawiam serdecznie
beano, Annna2, dziękuję za sympatyczne komentarze,
refleksje, pozdrawiam ciepło.
beano, Annna2, dziękuję za sympatyczne komentarze,
refleksje, pozdrawiam ciepło.
Codziennie takie mam.
Te myśli nieuczesane, trochę rozczochrane.
miło jest czytać takie strofy...
pozdrawiam
sari, dziękuję i pozdrawiam serdecznie.