Nieustający proces życia

Starannym torem zaczynam przeć
Odlot zatoki mego spokoju
Wstępuję zacnie tę mąkę mleć
Czerpiąc tę wodę z samego zdroju

Kresem wędrówki jest owa wieczność
Poniekąd obraz ujawnia trakt
Ciągle obnażam zakrętów sprzeczność
Widząc na końcu wiodący znak

Koresponduję zbieżność działania
Obraz spojrzenia badam podzielnie
Ciągle widoczne ludu krzątania
Mozolnie stapia czasu spełnienie

Fala rozbłysku ujawnia siłę
Trzeba rozbudzić proces spełnienia
Odrębność wglądu spowalnia chwilę
Będą na świecie te utrapienia

Zwięzła stabilność okresu jaźni
Sprowadza proces globalnej więzi
Ile wszak trzeba tej wyobraźni
Widzą to wielcy tkacze współcześni

Zastój koncepcji wyłącznej trasy
Stawia pytania odwiecznej toni
Cały ocean ożywia czasy
Czasem wyrywam siwiznę skroni

Funkcje życiowe badam codziennie
Magia pulsacji całej przestrzeni
Widząc ten zachód słońca przestrzennie
Branża rodzenia wzrostem korzeni

Kąsając życie krokiem wytrwałym
Stawiam pytania widząc ten proces
Całe to dobro źródłem wspaniałym
Pytając człeka powietrze tłoczę

Ta filozofia nie ma wszak końca
Wytapia szlaki lawy życiowej
Jest również dziatwa srogo błądząca
Nie widzi marszu floty miarowej

Mechanizm wglądu opatrzność oka
Dystans upływu trąby wieczystej
Kompas kierunku nowa epoka
Miary widzenia otchłani czystej

Wulkany życia odnawia siła
Ta spontaniczność rozrostu wszech
Dyfuzja rdzenia wszystko zrodziła
Pożar obrządku to siła Trzech

Cała maestria obnaża małość
Destrukcja siły ma wgląd na całość
Pień tego zrębu drzewa zrodziły
Sen tego świata dom życia dbałość

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2012-08-03 Dodano: 2012-08-07 15:19:19

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie