NIEWIADOMA NASZEGO ZYCIA

ten wiersz jest o ludziach ktorzy czesto zastanawiaja sie jak by to bylo gdyby juz ich nie bylo

Kiedy umre a tak bedzie
kiedy zamkne oczy
gdy zapomni o mnie swiat
niech te slowa przypomna
o czlowieku z dawnych lat

Byla to osoba czula,az za nadto
madroscia nie grzeszyla choc jej nie brakowalo
dusza artysty choc,ja ukrywano
serce bylo mocno walilo,lecz kiedy przestalo nikogo to nie zabolalo
talent moze i byl
lecz nie dozyl tych lat by ukazac go na caly swiat
uroda normalna,przecietna,nie za piekna
jedynie usmiech i oczy swiecace jak lampki w nocy
osobka czula na ludzka krzywde
szczera i otwarta
wiele marzen miala
nie zdazyla z nimi
smierc przyszla i ja zabrala
Pogrzeb?
Tak byl,ludzie przyszli,pozegnali
swoj smutek,zal i lzy wylali
Byla tesknota?
Tego nie wiem
Maja wspomnienia,maja zdjecia
Lata mijaja wspomnienia zanikaja,a zdjecia szarzeja
Prawda jest taka ze smierc odbiera nam wszystkie prawa
A kto chce niech pamieta i zapali znicz na swieta

a dokladnie o mnie i wylacznie o mnie z tym ze piszac go nie pamietam co czulam i co mnie do tego sklonilo

autor

zyleta

Napisany: 2004-01-25 Dodano: 2006-12-28 01:21:03

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie