Niewidoczna

Za jej duszę ...

Choć ciało jej pogrzebane
dusza wciąż żywa , ulotna
krząta się między nami
jak mysz koło miotły

Bezcena , dzika , nieokiełznana
prawdziwa , jedyna , kochana
Wciąż podąża razem z nami
patrzy na nasze losy
patrzy na upadki i wzloty

Grób trzymam blisko siebię
ztamtąd Promyczek nie ucienkię
Tam napewno jej ciepło
Tam przytulnie i radośnie

A gdy zechcesz ją odwiedzić
droga ciężka wyboista czeka
musisz przez serce me przebrnąć
Przez gęsty lesisty czerwony szlak
I tam ujrzysz grób a w nim Promyczka .

Za sercę w którym żyjesz ...

autor

Delvier

Napisany: 2006-01-06 Dodano: 2006-01-17 00:03:53

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie