Niewidoczny przyjaciel

i tak trzymaj Krysiu
uwielbiam cie czytać,
pozdrawiam
:)

Buzia w drugą stronę :):):)

I to jest dobry sposób na zabicie wszelkich smutków.
Pozdrawiam :(

I pisz Krysiu
taki przyjaciel nigdy nie zawiedzie
serdeczności:)

Gdy jest potrzeba pisania, nie należy jej się
wzbraniać,
dobra refleksja, do mnie najbardziej
trafia -
"uzyskuję równowagę, duchowe zaopiekowanie", z
pewnością taka równowaga jest potrzebna i cenna.
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru.

Piękne i mądre rozmyślania-pisanie niczym relaks,daje
dużo radości/pozdrawiam serdecznie*)

Refleksyjnie, mądrze, ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :))

Papier wszystko wytrzyma
a wiersz z chwilą zadumy...
Pozdrawiam cieplutko:)

A tutaj jak zwykle porcja mądrości. Pisanie polegające
na utrwalaniu i rozważaniu codzienności, ma wartość
wręcz terapeutyczną.
"Pisząc nie czuję samotności
tylko napływ pewności."
Ładnie i bardzo trafnie to ujęłaś. Pozdrawiam
serdecznie :)

Ładna, życiowa refleksja nad istotą życia. Myślę, że
każdy z nas ma jakiś powód pisania. Z pewnością
zaspokaja ono potrzebę i tym samym pozwala zagłuszyć w
sobie to co niepożądane.
Pozdrawiam.
Marek

Jeśli pisanie spełnia swoją rolę to trzeba się
cieszyć.
Pozdrawiam :)

poezja jest moją terapią i przyjemnością, lubię pisać
:) pozdrawiam Krysteczku i życzę miłego czwartku :):*

Ważne jest, aby mieć w życiu coś, co sprawia
przyjemność i radość. W przeciwnym przypadku życie
byłoby nie do zniesienia.

pisanie może być doskonałą terapią.

Marek ma rację... dla mnie pisanie to terapia:) Miłego
dnia:)