niewiersz nie o sobie

Nieokreśloność,
relatywność
i niepojętność
jest głównym absorberem
jego błahych zainteresowań
i popędów.

Niesprawdzone hipotezy
na temat przesiąkniętego merkantylnymi
odruchami ludzkiego postępowania,
zbliżają go do sadomasochistycznych zachowań
w poszukiwaniu
mało prawdopodobnie istniejącego absolutu.

Skażony wychowaniem i powyginany
zachodnim sposobem logicznego rozumowania,
upijany chrześcijańskimi trunkami
krwistego cierpienia Jezusowego
z trudem i w pełni bólu poddany auto-trepanacji,
odnalazł wątpliwy skrawek samego siebie w sobie.

Opierając się na religii własnego instynktu
przyprawionego taoistycznym milczeniem
snuje marzenia o wielkim waginalno-fallicznym mieście,
zamieszkałym przez wynaturzonych poetów
nieumiejących zapisać swych najprostszych poezji
na trędowatych skórach pleców
swych kochanków homoseksualistów.

Nie w pełni świadomy,
nieświadomie zgwałcony,
zrodzony jako najbrutalniejszy orgazm histerycznych matek,
wyjałowiony z patriotyczno-onirycznych zachowań
nieodwracalnie ewoluuje z niechcianego przez naturę,
nie w pełni rozwiniętego bliźniaczego brata-zroślaka
ku ambiwalentnemu odczuciu rzeczywistości.
W imię upadku wiary w możliwości poznania.

autor

danioł

Dodano: 2006-10-21 09:26:22

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie