Niewyleczalny ból

Czuję się źle,
nic dla mnie nie ma.
Siedzę nad kartką papieru zalana łzami.
Wiedziałam, że tak będzie,
wiedziałam, że nigdy nie będę Twoja.
Teraz umieram ze smutku i bólu.
Dałeś mi ochotę do życia,
lecz po chwili ją zabrałeś.
Byłam marzycielką,
patrzyłam w gwiazdy myśląc o Tobie, czułam Twój dotyk,
słyszałam Twój głos,
nagle na moich policzkach pojawiały się łzy i spływały powolutku.
Chciałam umrzeć i nie czuć już niczego.
Chciałam zapomnieć Twoją osobę,
ale krzyczałeś, a ja kochałam.
Myślałam, że nigdy nic do Ciebie nie poczuję,
miałam miłość, o jakiej marzyłam, miałam też ból, o jakim istnieniu nie wiedziałam.
Teraz pozostaje tylko nadzieja, nadzieja tak silna,
że pozostanie do końca.
Jakiś sekret, jakaś nadzieja, jakiś lek, który wyleczyłby moje serce,
którym jesteś Ty, lek, który nigdy nie będzie mój.

autor

DaRkNeSsAnGeL

Dodano: 2004-08-23 19:24:04

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie