niezapamiętana
t.........
jestem jak poranna mgła
delikatna jak puch dmuchawca
łatwo mnie zranić
nawet spojrzeniem
a ty jesteś
jak kopiec obojetności
na którym tańczę
mój ostatni
szalony taniec
pamiętajacej
ale niezapamiętanej...
autor
smutna2013
Dodano: 2013-10-26 00:01:41
Ten wiersz przeczytano 996 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
zatrzymujesz na dłużej
zawieszam myśli na płocie pesymizmu
poczekamy za staniesz się zapamiętana
pozdrawiam
Znowu smutno u Ciebie.
Może jednak pamięta i w ukryciu
wspomina.Przeczytaj wiersz i popraw brakujące
ogonki,bo ktoś
może Cię dopaść.
Wiersz mi się podoba.
Pozdrawiam cieplutko.
ciekawie :)
Dwoje musi chcieć naraz:)Obojętności cała w tym
przyczyna że się zapomina:)Ładnie ujełaś obecne
relacje tych dwojga:)Z pozdrowieniami,miłego dnia:))
Tylko Ci się wydaje,ze jesteś niezapamiętana.Co już
raz się przeżyło wyryje swój ślad w pamięci.Ale
oczywiście wolno Ci myśleć inaczej i dobrze to
wyraziłaś.
nie wiem co sie stało ,ze tak ucieklam w dól
Czemu tak uciekłaś na dół? i trochę ogonków
zgubiłaś...:-))pozdrawiam serdecznie