Niezapominajki

Czy pamiętasz spacer po puszystym dywanie?
Gdy tak trwożliwie patrzyliśmy w swe oczy?
Zadając wciąż sobie to odwieczne pytanie,
Uda się? czy przeznaczenie nas nie zaskoczy?
A potem, gdy czas mijał tak szybko potwornie,
Czy pamiętasz? uśmiech pamiętnikowej chwili?
Jak schylaliśmy swe karki, nisko pokornie,
By znaleźć ten swój cel, co nam życie umili.
A później, ta radość w objęciach nieznanego,
Czule unoszona na piedestale strachu,
Aby nic nie zniszczyć, nie zmarnować niczego,
Czego się już nie znajdzie w żadnym almanachu.
Ja, to wszystko pamiętam, mam to przed oczyma,
Wsypałem dość tytoniu do glinianej fajki,
W moich oczach, myślach pustyni jeszcze nie ma,
w mym zielniku, wciąż kwitną niezapominajki.

autor

Jastrzębiec

Dodano: 2007-03-06 13:39:06

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie