Nieznana miłość

Pamiętam o Tobie i wciąż Cię kocham :*

Cóż z tego, że wielka?
Cóż z tego, że jedyna?
Cóż z tego, że wspaniała?
Gdy nieznana...

Od początku przez świat
z trudem brnę sama
i choć opowiadań miliony
w sercu czuję pustkę

Jak zerwany krokus
zastanawiam się nad sensem
dalszego istnienia
w niepokojach, myślach, pragnieniach

Wierzę, że to możliwe
że spotkamy się wkrótce
na łące pylistej,
usłanej różami

Choć nie pamiętana - kochana
w myślach wyobrażana
kroczy za moim ramieniem
i puszcza oczko z nieba...

kwiecień, 2005

autor

barysiowa

Dodano: 2007-01-04 15:41:13

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie