NIEZNANY DAR

Płonący wiatr, wiejący płomień,
błądzi wśród skał nieznanego żywiołu dar..
Pnie się w góry niczym ptak,
lecz nie zabłądzi,bo to znak!

Nieznaną ma siłę,
oblicze nieznane,
nie jest uchwycalne
i nie było widziane.

Z prędkością wiatru i siłą płomieni
przyjść może do nas i los odmienić.
Lecz nie słucha tych, którzy o błahostki proszą, chcąc coraz więcej,
ponad innych się wznosząc...

Nie pomaga biednym, nie leczy choroby,
lecz tchnieniem jednym wnika wgłąb osoby
i na różne sposoby leczy wewnętrzne rozsterki,
wkładając do serca ogień w pełni wielki

Gdy jego moc rozbłyska,
przeszywa nas w całości,
dając uczucie spokoju
i wewnętrznej wolności.

autor

Madeli

Napisany: 2005-01-05 Dodano: 2005-06-25 16:15:10

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie