Niezrozumiały bół życia

Cudowny krajobraz złożony z dwóch światów współpracą...
Niebo, które daje nam nadzieje, radość, światło,
Ziemia, która siłą nie pozwala nam nieba osiągnąć.
To jest świat... podły gad... który nie pozwala nam zasnąć.

Tkwimy tutaj, uwięzieni siłą nam nieznaną...
Nienawiść, miłość, wróg, przyjaciel, to samo..
Kiedy, kiedy znajdę okazje by powiedzieć, kocham?
Bym mógł znów pokazać... kim naprawdę jestem...

Rzecz ludzka marzyc... boska coć z niczego tworzyć,
Sen mi pozostaje... tylko w nim mogę odżyć
Starałem się, lecz to praca nadaremno,
Czy przerzucać łajno mam, gówniana ziemio?

Czemu człowiek człowiekowi krzywdę sprawia...?
Czemu człowiek ku złu modlitwy odmawia...?
Boże, choć w Ciebie nie wierze, powiedz mi szczerze,
Skoro niebo jest piękne, czemu więc żyjemy w piekle?

autor

Kotongo

Napisany: 2007-04-06 Dodano: 2007-12-16 13:27:29

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie