Niezrozumiani!
Na estradach
kultury wątpliwe
kalają poezję
dla grosza
w białych proszkach
ekstazy deliryczne
tłumią
bezzębny śmiech
wyrzucane w górę
ramiona
proszą o pomoc
udawaniem radości
roniąc łzy
nad samobójstwami
wielorybów
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.