Nigdy nie mów nigdy

Bynajmniej ta sytuacja mojej nie przedstawia, ani nigdy to się nie zdarzyło, ale musiałam utworzyć ten wiersz, aby pokazać wam, że nie żyje się marzeniami, a rzeczywistością i zawsze trzeba wierzyć, że jednak się coś, lub kogoś znajdzie... Dla tych, co nie wierzą w miłość

Żyłam w świecie odległym,
gdzie marzeń przeważają tony,
nagle sen powieki spowlekły,
pomyślałam o marzeniach spełnionych.

Jak wiele mi dały,
rady wszelkich ludzi,
serce zabrały,
kłamstwa i złudy.

Dlatego tu z powrotem,
na Ziemi naszej jestem,
i żyję nieskończenie,
zamierając gestem.

Nigdy nie znajdę miłości,
ciągle powtarzałam,
nigdy nie znajdę nicości,
w której miłość by zastała.

Jednak się myliłam,
prawdę bowiem poznałam,
oczy niechlujnie mydliła,
w oczach kłamcy prawda.

Jednak miłość istniała,
poznałam jej smak,
prawda wszystko wyśpiewała,
i powiedziała "tak".

Po powrocie do domu,
żyjąc rzeczywistością,
powiedział "nigdy nie mów nigdy"
a po latach usnął nicością.

© romantic-girl

autor

romantic-girl

Dodano: 2006-10-01 12:13:50

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie