O nijakim tle

Dla Dari Ł. ;*

Z razu jednego ją zobaczyłam,
Ładna lecz smutna młoda dziewczyna..
Patrzyła nna życie wzrokiem purpurowym,
Kierowała się swoim sercem prawei wzorowym...
Wnet Go Spotkała i tak szybko pokochała...
Serce Nabrało myślnej promienności,
Oczy nabrały pełnej zawartości..
Stała przy oknie sysąc się nadzieją.
Gdzie ona i jej miłość potem się podzieją....
Głowa pełna smutku i tęsknoty
A nadzieja wytworem miernoty.
I żyła w nijakim tle jakim jest życie,
Zerwała z siebie ciemne ukrycie,
I poczuła swoje bycie..
A co będzie dalej? Miłość nieskonczona..
Bo ona taka niezawiniona i zagubiona...
Pamiętaj dziewczyno moja biedna mała,
Że nic tak nie podziała
jak czas.
Czekaj cierpliwie na płomyk jasności ,
I nie daj si ę porwać niepewności..
Bo czas jest prorokiem..

autor

Starosia

Napisany: 2007-12-27 Dodano: 2007-12-28 19:17:41

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie