Nikt

Pukam do drzwi.
Ale nikt mi nie otwiera.
Krzyczę ile sił.
Nie słyszy nikt.
Kulę się w miejscu,tak bezbronna...
Szeptem wołam deszcz i wiatr.
Niech zmyją ze mnie żalu smak.
Lecz nic nie wieje, deszcz nie chce spaść.
Patrzę uparcie w oczy każdemu.
Nikt wzroku pustego nie czuje na sobie.
Modlę się Panie, Ty mi pozostałeś.
Nie odpowiadasz...
Ale wiem, że usłyszałeś.
Pomóż mi Panie, ocal mnie.
Pozwól umrzeć.

autor

Łucja

Dodano: 2008-10-04 11:17:03

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie