NIMFA 7
Świt radosnym
śpiewem ptaków
zbudził ludki
w leśnym świecie
krople rosy
jak diamenty
ozdobiły
cudne kwiecie
jakieś miłe
przekonanie
Nimfy twarz
ubrało w uśmiech
że dziś jeszcze
coś się stanie
zanim las
w ciemności uśnie
prowadzona
tą pewnością
wystrojona
w kwiatów płatki
wnet dostrzegła
tak szczęśliwa
ciebie tam
u wierzby matki
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2018-05-09 17:45:38
Ten wiersz przeczytano 1296 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Bardzo zgrabnie. Pozdrawiam .
Bardzo zgrabnie. Pozdrawiam .
https://www.youtube.com/watch?v=hqLowezBVo4
Pozdrawiam znad jeziora Jolu.
Dlaczego "7" już zaczynam myśleć.
widać, że ta Nimfa to szczęśliwa osóbka