Niżem zejście

Piętrzące chmury zaćmą dla słońca
Frakcja liberał dozą tej dżumy
Nie wiedzieć czemu szatan łakomca
Piętrzy i chmurzy rosną fortuny

Posmak fantazji niżu ludzkiego
Jaki prognostyk wypatrzy przełom
Wiara i ciemność ogółu złego
Patrzmy jak fala niszczy panteon

Troskliwa ciemność partii lewackich
Trądem na jakość życia ludzkiego
Komórka żywa tej ludzkiej nacji
Roni łzy prawdy dziecięcia swego

Pyta się dziecię czemu mnie nie chcesz
Mamo kochana ja przecież żyję
Wszak przyszłość moją tragicznie depczesz
Ile zarodków o życie wyje

Tragiczna farsa jak rak podąża
Życie od Boga niszczymy jadem
Ten świat z obłędem ciągle zdąża
Wszak eutanazja chcianym obiadem.

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2016-10-24 Dodano: 2016-10-24 18:56:16

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie