No powiedz
jesteś zbyt odległa
niedorzecznie prężysz ramiona
bym mógł zamieszkać
w twoich oczach
musnąć dotykiem
warkocz złotowłosy
bezradna noc
ma tyle cieni
zawieszonych w osi czasu
tajemny mur
budzi popłoch
na progu radości
Kołobrzeg
14.07.2012
autor
maltech
Dodano: 2012-07-14 09:09:37
Ten wiersz przeczytano 748 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Pieknie...
Pozdrawiam.
Miłości trzeba pomóc i wyjść jej na przeciw :)
..." tajemny mur"... czasami jest ich aż nadto, ale
miłość ta prawdziwa przebije i zburzy wszystkie -
super wiersz - cieplutko pozdrawiam:)
"popłoch
na progu radości
".....całość tak wiernie oddaje niepokoje.....
Witaj / dwa oblicza miłości i ciężko by mogła radość
znaleźć miejsce dla siebie...ciekawa
miniaturka.Pozdrawiam
Piękne metafory! a tak w ogóle to wierszuś fajny++++
Pozdrawiam serdecznie:))
O proszę jak krótko, a jak wyraziście. Podoba mi się.
Piękna miniaturka o miłości,
uwielbiam takie.
Pozdrawiam serdecznie, spokojnej nocy.
Pięknie napisane... wiersz niejednoznaczny, każdy może
sobie dopowiedzieć końcówkę... i to mi się w nim
podoba!
Mur runie gdy przejrzysz się w jej oczach:)Pozdrawiam
+++
Witaj
"tajemny mur"-jak często nie potrafimy się z nim
zmierzyć.Pozdrawiam
ooo... niewiele słow, i wrażenie, że ktoś delikatnie i
czule dotyka policzka... piękny wiersz :-)
Lubię czytać Twoje wiersze :)
Na progu radości jest tyle zapytań,
odpowiedzi trudno szukać, gdy noc ciemna.
Znajdziesz spokój kiedy będziesz tuż, tuż przy niej
a uśmiech jej będzie niczym droga świetlna.
Jak to brzydka płeć, w każdym wierszu tylko wykrety...
Jak zawsze piękna miniatura. Pozdrawiam.