Noc

Noc. Bezgraniczna noc. Smolista ciemność otacza Twą zagubioną duszę. Idziesz do przodu, nie rozglądając się na boki. Zatrzymujesz się. Czekasz, aż ktoś otworzy bramę. Czujesz, jak martwe do tej pory serce ożywia. Budzisz się do życia. Widzisz. Po raz pierwszy od wieków dostrzegasz światło. Nadzieję na lepsze. Wierzysz, iż będzie lepiej. Krew przetacza się coraz szybciej. Nie możesz powstrzymać tego, co się z Tobą dzieje. Nie znasz tego uczucia. Jest ono Ci obce. Nie potrafisz go nazwać. Brama otwarta. Noc ginie w swej własnej ciemności. Ciemność zostawiasz za sobą. Złość. Niepewność. Zagubienie. Tylko to znałaś do tej pory. Boisz się ruszyć dalej. Najchętniej stanęłabyś na skraju ciemności witając dzień. Wieczne zmęczenie zabija i tak na wpół martwe Twe ciało. Brak Ci sił. Lecz serce bije jak oszalałe, tłocząc dalej krew. Krok za krokiem posuwasz się w tą nieznaną Ci krainę. Jest tylko jedna droga, pełna czarnych nocy. Już nie wiesz, czy to strach oplata Ci serce, pragnące wydostać się na powierzchnię morza otchłani, czy też sama próbujesz je zdusić swymi zimnymi rękoma. Wiesz tylko, iż to co było, już nigdy nie powróci. Wchodzisz w swój pierwszy dzień, lecz po nim będzie noc. Noc. Ta ciemność Cię przeraża. Samotność i smutek. Zawracasz, oglądając się za siebie. Zimno Ci. Serce zamiera. Nie wypłynęło. Nie miało sił walczyć z Tobą o dzień. Może jutro będzie silniejsze. Pozwolisz ponownie krzyknąć przecież wymarzone przez Ciebie słowa. Słowa otwierające bramę w nowy dzień. Z dnia na dzień jesteś silniejsza. Lecz dziś wróciła noc. Bezgraniczna noc. Smolista ciemność.

autor

pamar

Napisany: 2001-11-02 Dodano: 2007-12-03 00:02:22

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie